بسته بندی کاغذی یکبار مصرف گزینه پایدارتری است

در سناریوی تحویل ناهارخوری، ظروف قابل استفاده مجدد به دلیل بار اضافی و خاص، پایداری بسیار کمتری نسبت به ظروف یکبار مصرف کاغذی دارند. این به دلیل مقدار انرژی و آب شیرینی است که برای تمیز کردن استفاده می شود، و همچنین میزان شکستگی مربوط به فرآیندهای حمل و نقل بازیافت و بیرون آوردن.
یک مطالعه ارزیابی چرخه عمر قبلی (LCA) توسط رامبول، به سفارش اتحادیه بسته بندی کاغذی اروپا (EPPA)، همچنین نشان داد که در یک سناریوی غذاخوری در رستوران فست فود، سیستم های قاشق و چنگال قابل استفاده مجدد 2.8 برابر بیشتر CO2 تولید می کنند و 3.4 برابر بیشتر از آب شیرین مصرف می کنند. بسته بندی کاغذی یکبار مصرف
همه این گزارش ها به یک نتیجه اشاره دارند: بسته بندی کاغذی یکبار مصرف گزینه پایدارتری است.
بسته بندی کاغذی یکبار مصرف پایدارتر از کارد و چنگال قابل استفاده مجدد است
به نظر می رسد این نتیجه گیری با باور عمومی در تناقض است.
برای درک این نتیجه، باید به ارزیابی چرخه زندگی (LCA) اشاره کرد.
به عبارت ساده، ارزیابی چرخه عمر تأثیر زیست محیطی یک محصول را «از گهواره تا گور» (یعنی از اکتساب مواد خام، تولید، مصرف، استفاده و دفع نهایی) در سطح کلان در نظر می گیرد.
اگرچه از دیدگاه مصرف کننده، ظروف قابل استفاده مجدد به طور مستقیم به نظر می رسد تأثیر کمتری بر محیط زیست دارند زیرا می توان چندین بار از آن استفاده کرد. با این حال، هنگام ارزیابی اثرات زیست‌محیطی یک محصول در طول چرخه عمر آن، گزارش رامبول نشان می‌دهد که بسته‌بندی کاغذی یک بار مصرف تأثیر زیست‌محیطی کمتری دارد - زیرا تمیز کردن و خشک کردن ظروف سفره‌ای که دوباره استفاده می‌شوند (برای رعایت استانداردهای لازم برای جلوگیری از آلودگی متقابل) به انرژی و آب شیرین بیشتری نیاز دارد.